Podczas II wojny światowej psychiatra Viktor Frankl miał możliwość odwiedzić Auschwitz, Dachau i inne obozy koncentracyjne. Doświadczenie to pomogło mu sformułować nową filozofię życia, którą opisał w wielu swoich książkach, zwłaszcza w „Człowiek w poszukiwaniu sensu.”
Założył dziedzinę psychoterapii egzystencjalnej, znaną bardziej jako logoterapia. Termin ten pochodzi od słowa „logos”, wprowadzonego przez Heraklita z Efezu w VI w. p.n.e. Według Viktora Frankla oznacza to „sens”, stąd logoterapia jest dziedziną psychologii, która ma na celu określenie sensu życia każdej osoby. Jest aktywnie wykorzystywana w leczeniu osób cierpiących na problemy egzystencjalne i pomaganiu im w przezwyciężeniu głębokiego kryzysu tożsamości.
Każdy z nas przechodzi czasem przez sytuacje, które sprawiają, że cierpimy i z którymi nie możemy sobie sami poradzić. Nie ma jednej formuły, która sprawdziłaby się w każdym przypadku, ale musimy zaakceptować fakt, że cierpienie jest nieuniknioną częścią życia.
„Miłość do samego siebie jest punktem wyjścia do rozwoju osoby, która ma odwagę wziąć odpowiedzialność za własne istnienie” - Viktor Frankl.
Oto niektóre lekcji Viktora Frankla:
1. Ważność wyboru.
Ludzie, którzy wiedzą, jak rozwiązywać swoje problemy i pokonywać trudności życiowe, wybierają własną drogę, pomimo warunków, w jakich się znajdują.
2. Życie ma sens w każdych okolicznościach.
Dr Frankl mówi tu o rozpaczy jako o operacji matematycznej. Rozpacz sprowadza się do bezsensownego cierpienia. Kiedy ludzie nie widzą sensu w swoim cierpieniu, popadają w rozpacz. Ale jeśli są w stanie dostrzec sens w pojawiających się problemach, osobista tragedia staje się osiągnięciem, sposobem na jej przezwyciężenie.
3. Twoje codzienne czynności zmieniają Cię w lepszą wersję samego siebie.
Aby stać się najlepszą wersją siebie, musimy codziennie zadawać sobie pytanie, kim jesteśmy i kim chcemy się stać.
4. Zastanów się, dla kogo i po co żyjesz.
Każdy z nas ma jakiś powód, aby codziennie iść do przodu, który motywuje i nadaje sens każdej minucie naszego istnienia, każdemu krokowi i działaniu. Jeśli nie możemy zmienić sytuacji, zawsze możemy zmienić nasze podejście do niej.
Ważne jest nie to, czy my oczekujemy czegoś od życia, ale czy życie oczekuje czegoś od nas. Zastanów się, czym wzbogacasz swoje życie i czego ono od Ciebie oczekuje, bo życie jest tym, co wysyła wyzwania i ciągle czegoś od człowieka wymaga.
Mamy obowiązek zadać sobie pytanie, co możemy zrobić, aby zmienić nasze życie i to, co dajemy światu, i działać zgodnie z odpowiedzią.
5. Trudności i cierpienia są prawdziwe.
W życiu prędzej czy później dzieje się coś złego i trzeba się z tym pogodzić. Trudności tworzą napiętą atmosferę między tym co już osiągnięte, a tym, co jeszcze nie. Musimy pamiętać, że trudności istnieją, że są częścią życia i że musimy z nimi walczyć z powodu czegoś wartościowego. Czegoś, co ma znaczenie.
6. Jesteśmy niezastąpieni.
Kiedy uświadamiamy sobie, że jesteśmy niezastąpieni, wzrasta nasze poczucie odpowiedzialności za własne życie. Uświadamiając sobie, że czegoś się od niego oczekuje lub że ma jakieś niedokończone sprawy, człowiek bierze na siebie odpowiedzialność, uznając to za sens swojego życia.
Zadaniem człowieka nie jest wieczne czerpanie przyjemności i unikanie bólu, ale odnalezienie sensu w swoim życiu. Nawet w cierpieniu musi być sens. Nikt nie może zająć twojego miejsca i cierpieć za ciebie. Jedynym sposobem na pozbycie się bólu jest więc zmiana nastawienia do niego. Wszystko ma swój powód, tylko czasem go nie znamy.
Główne zdjęcie: leafclover.club
