George Bernard Shaw na własnej skórze przekonał się co to starość - żył 94 lata. I do ostatniego dnia zachował pozytywne nastawienie, ironicznie traktował życie i zachował jasność umysłu.
Shaw to jedyny na świecie posiadacz dwóch prestiżowych nagród - Oscara za najlepszy scenariusz oraz literackiej Nagrody Nobla. Dramaturg pozostawił nam po sobie spuściznę w postaci cytatów i aforyzmów na temat tego, co czeka ludzi na starość.
Jeśli zamierzasz dożyć późnej starości, te informacje na pewno ci się przydadzą:
Najgorsze w starości jest słuchanie rad własnych dzieci.
Mi się wydaję, że jeśli na starość dzieci udzielają ci rad, czyli przejmują się twoim losem, to wcale nie jest najgorsza rzecz na świecie. W podeszłym wieku człowiek zdaje sobie sprawę, że najważniejsze to mieć swoich bliskich obok. A najgorszą rzeczą, jaka może być, jest obojętność.
Kiedy nauczysz się spokojnie tolerować wszystko, co się o tobie mówi, nic już nie będą o tobie mówić.
W pewnym momencie życia krytyka i opinie innych ludzi przestają przeszkadzać. Prawdopodobnie dlatego, że zdajesz sobie sprawę, że nie możesz niczego zmienić. Co się stało, to się nie odstanie. I nie można być miłym dla wszystkich. Każdy żyje tak, jak mu wygodnie. Nie ma wśród nas świętych. Każdy ma na koncie kilka błędów i wpadek.
Jedną z niewielu pociech starości jest to, że agenci ubezpieczeniowi się nie nudzą.
Taka właśnie rzeczywistość maluje się w Irlandii. U nas niestety często starsi ludzie są łatwym celem oszustów. Emerytury są małe, a chciwych ludzi, którzy pukają do drzwi emerytów nie brakuje. Z trudem oglądam takie reportaże w telewizji, serce mi się kraje.
Jestem za stary, żeby interesować się kimkolwiek - nawet samym sobą.
Zauważyłam, że im jesteś starszy, tym mniej dziwi cię to, co się dzieje. To tak, jakby jakaś zbroja narastała na twojej duszy. Zjawisko to można również porównać do wielokrotnego oglądania tego samego filmu. Lubisz fabułę i aktorów, ale z góry wiesz, jak to się skończy.
Po 50 latach rozumiesz wiele o życiu, o ludziach i ich działaniach. Niewiele rzeczy może wytrącić cię z równowagi.
Jak powiedział pewien mądry człowiek, wszystko jest wybaczane młodym, którzy nie wybaczają niczego sobie; i nic nie jest wybaczane starym, którzy wybaczają wszystko sobie.
Wydaje mi się, że gdy człowiek się starzeje, staje się tak pobłażliwy, jak to tylko możliwe wobec siebie i wad innych ludzi, ale jednocześnie staje się niesamowicie wymagający. To taki złożony wewnętrzny proces, kiedy dążysz do ideałów, a jednocześnie zdajesz sobie sprawę, że i tak nie możesz żyć dobrze.
Tylko głupiec może świętować lata zbliżającej się śmierci.
Czy świętujesz swoje urodziny? Ja od jakiegoś czasu wolę świętować swoje imieniny.
Światem rządzą młodzi - gdy się zestarzeją.
Chińczycy mają wspaniałe przysłowie: "Sztuką życia jest umrzeć młodo, ale jak najpóźniej".
Główne zdjęcie: youtube
